Elisabeth Maria Post was een Nederlands dichteres en schrijfster. Ze wordt beschouwd als een van de vertegenwoordigers van het sentimentalisme. Zij was een van die vrouwen die zich beroemd schreven in de achttiende eeuw, hoewel ze niet uit was op roem. Zij werd vooral bekend als sentimenteel schrijfster, maar experimenteerde ook met liefdespoëzie en schreef een aanklacht tegen de slavenhandel.
Elisabeth Maria was het zesde kind van Evert Post en Maria Johanna van Romondt. Een welgestelde familie uit Utrecht. Toen zij bijna vijftien was, belandde het gezin door het faillissement van Evert Post op het Veluwse platteland. Zij woonde daar in een landhuisje en leidde er een teruggetrokken leven in armoede. Door het bijbehorende land te bewerken en door huisvlijt, probeerde de familie in eigen onderhoud te voorzien. Er kwam een eind aan de moeilijke tijd toen Evert Post in 1774 het drost werd in de Heerlijkheid Amerongen.
Na het overlijden van haar vader verhuisde Elisabeth Maria met haar moeder en zusters naar Arnhem.
Op haar vorming tot schrijfster oefenden de moeilijke jaren een blijvende invloed uit. In 1788 verscheen haar romandebuut Het land, in brieven, een (deels autobiografische) briefroman over een vriendschap tussen twee vrouwen die spreken over natuur, godsdienst en vriendschap. Het leven op het platteland wordt in dit boek verheerlijkt.
Elisabeth Maria werd vooral bekend als sentimenteel schrijfster, maar experimenteerde ook met liefdespoëzie en schreef een aanklacht tegen de slavenhandel.
Het werk Reinhart of Natuur en Godsdienst verscheen in drie delen in 1791 en 1792. Het is een roman over de slavernij in de Nederlandse kolonies in Zuid-Amerika. Het werk bevat veel (natuur) beschouwingen.
In 1794 trouwde Post met de predikant J.L. Overdorp; haar gevoelens voor hem beschreef ze in de bundel Gezangen der liefde.
* Geboren in Utrecht op 22 november 1755
† Overleden in Epe op 3 juli 1812