Kate ter Horst-Arriëns (‘Engel van Arnhem’) was een Nederlandse vrouw die bekendheid verwierf door de verzorging van Britse gewonden tijdens de Slag om Arnhem.
Zij leerde rechtenstudent Jan ter Horst op het toneel kennen en trouwde met hem in 1930. Het paar ging wonen in Rotterdam en verhuisden in 1936 naar Arnhem
In 1941 konden ze de voormalige pastorie van de Oude Kerk aan de Benedendorpseweg in Oosterbeek kopen. Daarmee werd Kate’s wens buiten te wonen vervuld.
Op de avond van 17 september 1944 werd Kate voor haar huis door een passerende Britse legerarts aangesproken. Hij vroeg haar of hij haar huis een paar dagen als regiments-eerstehulppost mocht richten. De eerste gewonden gaf ze een plaats in de keuken, maar weldra moesten zij, haar kinderen en huishoudster verhuizen naar de kelder om ruimte te bieden aan een groeiend aantal gewonden.
Kate ter Horst hielp bij de verzorging van de gewonden, stelde haar huisraad en voorraadkast ter beschikking en sprak de stervenden moed in. Toen de situatie steeds nijpender werd, las ze psalmen voor (o.a. ps. 91) en bad het Onze vader met de soldaten. In totaal werden zo’n driehonderd Britse militairen in de pastorie opgevangen.
Op 26 september viel Oosterbeek in Duitse handen en werd de pastorie geëvacueerd. Kate vertrok met haar kinderen naar Apeldoorn en vervolgens naar vrienden in Friesland, waar Jan zich bij haar voegde.
Na de oorlog keerde de familie ter Horst terug naar Oosterbeek. De tuin, waar tijdens de oorlog enkele tientallen overledenen tijdelijk waren begraven, kreeg een monument en werd in Engelse stijl opgeknapt. Jan ter Horst werd waarnemend burgemeester van Renkum.
Haar patiënten hadden haar de bijnaam Engel van Arnhem gegeven, een verering waar ze zelf niets van wilde weten.
Samen met haar echtgenoot ontving Kate ter Horst in 1980 de ‘King’s Medal for Courage in the cause of Freedom’ van de Britse ambassadeur Sir John Taylor; beiden werden ‘Member of the British Empire’.
Een jaar na de oorlog verscheen Ter Horsts boek Niet tevergeefs over haar ervaringen tijdens de septemberdagen van 1944. Ze was eerder al te zien in de film Theirs is the glory, die in de zomer van 1945 werd gemaakt over de Slag om Arnhem. Haar faam groeide verder dankzij de film A Bridge Too Far waarin zij werd gespeeld door de Zweedse Liv Ullmann.
In februari 1992 verloor een automobilist op de bochtige Benedendorpseweg de macht over het stuur en reed Kate en haar 87-jarige echtgenoot aan toen zij samen een wandelingetje maakten. Zij overleed ter plekke, haar echtgenoot raakte zwaargewond.
* Geboren op 6 juli 1906 in Amsterdam
† Overleden op 21 februari in 1992 in Oosterbeek